برخی از موسیقی این سرود به عنوان نخستین سرود ملی ایران یاد میکنند. این آهنگ در اصل قطعهای موسیقی بیکلام با نام سلام شاه با سلامتی بوده است که توسط موسیو لومر فرانسوی (موسیقیدان نظامی اعزامی به ایران در دورهٔ قاجار) و به دستور ناصرالدین شاه در سال ۱۲۵۲ ه.خ. ساخته شده است. این آهنگ برای پیانو نوشته شده و بعدها در دورهٔ مظفرالدین شاه بر روی صفحه هم ضبط شده است. وقتی شاه برای سلام رسمی به تخت مرمر میآمد و بر صندلی مخصوص مینشست دستهٔ موزیک این آهنگ را اجرا میکرد و این کار تا دورهٔ محمدعلیشاه معمول بود. بر روی برچسب صفحهٔ این سرود عنوان سلام شاه با سلامتی، ارکس شاهی به فرمان مسیو لومر ژنرال حک شده است که نت این سرود در آرشیو ملی فرانسه موجود بوده است.
در سال ۱۳۸۳ ه.خ. بیژن ترقی بر روی اجرای جدید این قطعه که توسط سیاوش بیضایی تنظیم شده بود شعری سرود و این کار برای اولین بار توسط ارکستر ملل به رهبری پیمان سلطانی در تالار وحدت اجرا شد که خوانندهٔ آن سالار عقیلی بود.
نام جاوید وطن |
صبح امید وطن |
|
جلوه کن در آسمان |
همچو مهر جاودان |
|
وطن ای هستی من |
شور و سرمستی من |
|
جلوه کن در آسمان |
همچو مهر جاودان |
|
بشنو سوز سخنم |
که همآواز تو منم |
|
همهٔ جان و تنم |
وطنم وطنم وطنم وطنم |
|
همه با یک نام و نشان |
به تفاوت هر رنگ و زبان |
|
همه شاد و خوش و نغمهزنان |
ز صلابت ایران جوان |