[A10] فره ایزدی و جانشینی در شاهنامه ( احمد صدری )

“فره ایزدی”  که مراد از آن هالۀ دور سر شاه بوده، که یزدان یا خدا به او اعطاء می کند، شرط لازم پادشاهی است اما کافی نیست. و اگرچه در جانشینی نقش دارد اما تنها نقش نیست. این موضوع را وقتی متوجه می شویم که شاهی و جانشینی با مشکل روبرو می شود. تقریباً در نیمی از موارد، انتقال شاهی و جانشینی به طور اتوماتیک انجام می شود؛ یعنی از شاه شایسته به فرزند شایسته می رسد. و طبیعی است که فره ایزدی از شاه به فرزند منتقل می شود. 
اما در نیمی دیگر از موارد، این انتقال و جانشینی با مشکل مواجه شده و بحران مشروعیت به وجود می آید. اتفاقاً از منظر جامعه شناختی وقتی چنین بحرانی آشکار می شود گوش های جامعه شناس تیز می شود. 

این سخنرانی در نشست نقد و بررسی «نقش فره ایزدی و جانشینی در شاهنامه فردوسی»، 22 مرداد 1393 به همت «خانه نقد ایران» و در «سرای اهل قلم» برگزار شده است. 

احمد صدری جامعه‌شناس ایرانی‌ست. او برادر دوقلوی محمود صدری است . او از دانشگاه نیو اسکول دکترای جامعه‌شناسی دارد و استاد دانشگاه لیک فارست است.