چکچک بارانِ بــــــهار شیرین است،
در «یاد» دارم تو را
شد بیدار در دل، غــــــــــــــــــــمِ دیرینهام
از نازِ لالهزار
بیدلم بیدلم،
خنجر زدند بر سینهام،
جدا کردند ما را
میهنم، میهنم،
تقدیرم، آه همین است،
چرا، چرا، ای چرا؟
چکچک بارانِ بــــــهار شیرین است،
در «یاد» دارم تو را
شد بیدار در دل، غــــــــــــــــــــمِ دیرینهام
از نازِ لالهزار
این کودکِ ۶ سالۀ تاجیک، نامش «جورهبیک جوریف» است.
از جایی که امروزه ازبکستان مینامند، اما از خاستگاههای اصلی فارسیزبانان بوده است.(سمرقند و بخارا)
آنچه او میخواند، ترانهایست از «دلیر خدانظر» از معروفترین خوانندگان تاجیکستان که اهل بدخشان است؛ و این ترانه از عاشقانههای مردمی است.