[A108] بهای خوشبختی (بنژامین والس) با زیرنویس پارسی

أیا خوشبختی را می توان خرید؟ بنژامین والس نویسنده، برای فهمیدن این موضوع به سراغ گرانترین محصولات رفته است، از یک بطری شراب شاتو شووال بلان سال ۱۹۴۷ تا ۲۳۰ گرم از گوشت کوبه و قهوه معروف (بدنام!) کوپی لواک. تحقیقات او ممکن است شما را شگفت زده کند.

اینجا ببینید  (توجه :  در گزینه Subtitle   واقع در زیر فیلم ، زیرنویس  Persian  را انتخاب کنید )

می خواهم یک فیلم کوتاه نمایش دهم.

0:17فیلم: ۵۰،۰۰۰ پوند. در ۵ دسامبر ۱۹۸۵، یک بطری از شراب لافیت ۱۷۸۷ فروخته شد به مبلغ ۱۰۵،۰۰۰ پوند - ۹ برابر رکورد جهانی قبلی.آقای فوربز. خریدار آقای کیپ فوربز بود، پسر یکی از خودنما ترین میلونر های قرن بیستم. کاشف به عمل آمد که صاحب اصلی بطری یکی از مشتاق ترین علاقمندان شراب در قرن ۱۸ بوده است. شاتو لافیت یکی از بهترین شرابهای دنیاست، شاهزاده هر شرابخانه ای.

0:48بنژامین والس: حالا، در باره همه نوار فیلمی که از یک واقعه بجا مانده که پایه گذار ادامه دارترین معما در دنیای مدرن شراب شد. و این معما به خاطر آقایی بنام هاردی رودنستاک بوجود آمد. در سال ۱۹۸۵، او به دوستانش در دنیای شراب اعلام کرد که او کشف شگفت انگیزی کرده است.چند کارگر در پاریس یک دیوار آجری را خراب می کنند، و اتفاقی این مخفیگاه شراب را پیدا میکنند - ظاهرا از اموال توماس جفرسون ۱۷۸۴ ، ۱۷۸۷ او نمی خواست تعداد دقیق بطری ها را فاش کند، او نمی خواست فاش کند که مکان دقیق ساختمان کجاست و نمی خواست فاش کند که دقیقا چه کسی صاحب ساختمان بوده است. این معما در حدود ۲۰ سال ادامه داشت.

1:27تا اینکه در سال ۲۰۰۵ به خاطر این آقا پرده از راز این معما برداشته شد. بیل کوچ یک میلیاردر فلوریدایی است که صاحب چهارعدد از بطری های جفرسون است، و او مشکوک شد. و در نهایت بیش از یک میلیون دلار خرج کرد و ماموران سابق FBI و اسکاتلندیارد را استخدام کرد تا به اصل ماجرا پی ببرد. در حال حاضر دلایل فراوانی وجود دارد که هاردی رودنستاک یک شیاد است، و بطری های جفرسون تقلبی هستند.

1:50اما برای ۲۰ سال تعداد باورنکردنی از شخصیت های برجسته و فاضل در دنیای شراب برای این بطری ها داستان سرایی کرده اند. من فکر می کنم که آنها می خواسته اند باور کنند که گرانترین بطری شراب در دنیا باید بهترین بطری شراب در دنیا باشد. باید که نادر ترین بطری شراب در دنیا باشد. من رفته رفته به نوعی بدبینانه به این سوال علاقه مند شدم که چرا مردم این مقادیر دیوانه وار از پول را خرج می کنند، نه فقط برای شراب بلکه برای بسیاری از چیز ها و آیا آنها بهتر از من زندگی می کنند؟

2:24بنابر این، تصمیم گرفتم که یک تحقیق براه بیندازم. با همایت سخاوتمندانه مجله ای که گاهی برایشان می نویسم، تصمیم گرفتم که بهترین ها، یا گرانترین ها، و یا خواستنی ترین کالا ها را آزمایش کنم در تقریبا یک دوجین گروه، که همان طور که تصور می کنید تحقیق بسیار کسالت آوری بود.

2:40( خنده )

2:41این اولی بود. مقدار زیادی از گوشت کوبه که در ایالات متحده می بینید اصل نیست. احتمالا از نژاد واگو کتل است، اما از قلمروی کوههای هیوگوی ژاپن نیست. در ایالات متحده جاهای بسیار کمی وجود دارد که می توانید در آنجا کوبه واقعی را امتحان کنید، و یکی از آنجا ها رستوران ولفگانگ پاک، کات در لوس آنجلس است. من به آنجا رفتم و ۲۳۰ گرم کباب دنده به قیمت ۱۶۰ دلار سفارش دادم. غذا رسید، و خیلی کم بود. و من عصبانی شدم. چطور می شه ۱۶۰ دلار برای این؟ و بعد یک گاز زدم، و آرزو کردم که کاش از این هم کمتر بود، چون گوشت کوبه بسیار غنی است. شبیه فواگرا ست - حتی شبیه ستیک هم نیست. و تقریبا نتواستم تمامش کنم. واقعا خوشحال شدم وقتی تمامش کردم

3:21(خنده)

3:22اینجا، عکاسی که عکس های این پروژه را گرفته به دلایلی سگش را در خیلی از آنها قرار داده، به همین دلیل شما این شخصیت تکراری را باز هم خواهید دید. که فکر می کنم، می دونید، با شما ارتباط برقرار می کنه که من فکر نمی کنم واقعا این ارزش پولش رو داشت.

3:37دنبلانِ کوهی سفید. یکی از گرانترین ها نسبت به وزن درغذای های لوکس در دنیا. برای امتحان این یکی، من به رستوران ماریو باتالی رفتمرستوران دل پوستو در منهتن. پیشخدمت، می دونین، با یک تیکه دنبلانِ کوهی سفید ظاهر شد و با رنده ش، اون رو روی پاستای من رنده کرد و گفت «آیا سینیور دنبلانِ کوهی دوست دارن؟» و جذابیت دنبلان های کوهی سفید در عطر اون هاست. در مزه شان نیست واقعا. در جنسیت شان نیست. جذابیت شان در بو است. این ورقه های سفید مروارید گون به نودل ها برخورد می کردند، این بوی گردویی، قارچی اعجاب انگیز و مسحور کننده به هوا بلند می شد. ده ثانیه گذشت و رفته بود. و من مانده بودم با این ورقه های زشت کوچک روی پاستام که، می دونین، هدف بودنشان تمام شده بود، و بنابرین ناچارم بگم که این هم برای من نا امید کننده بود. خیلی از آنها، خیلی از این اقلام نا امید کننده بودند.

4:23(خنده)

4:27بله. مجله پول نمی داد که من به اونجا برم

4:30(خنده)

4:32اما با این وجود آنها یک تور برای من گذاشتند. و این سوییت هتل ۴۰۰ متر مربع است. دید ۳۶۰ درجه دارد. چهار بالکن دارد. توسط معمار ای.ام. پی طراحی شده است. همراه آن یک رولسزرویس و راننده در اختیار است. به همراه مخزن شرابی که می توانید آزادانه از آن بردارید. وقتی که بازدید می کردم، در واقع شامل چند اثر ناب می شد که از دیدنشان خوشحالم. و ۳۰،۰۰۰ دلار برای یک شب در یک هتل.

4:56این یک صابون است که از ذرات نانو نقره ساخته شده، که خاصیت ضد باکتری دارند. امروز صبح موقع آماده شدن برای اینجا صورتم را با این شستم. و اینکه، می دونین، کمی قلقلکم داد و بوی خوبی هم داشت، اما مجبورم که بگم امروز هیچ کس اینجا برای تمیزی صورتم از من تعریف نکرد.

5:14(خنده)

5:15اما هیچ کس هم از شلوار جینی که پوشیدم تعریف نکرد. این شلوار مد GQ برای اینکه - بدونین من اینو دارم - ساخته شده، اما من به شما می گمنه تنها شما از شلوارم تعریف نکردید بلکه هیچ کسی از این تعریف نکرده در چند ماهی که من صاحبشون هستم و می پوشمشون من معتقد نیستم مقدار تعریف ای که از چیزی میشه ملاک خوبی برای ارزش اونه اما فکر می کنم در مورد مُد مربوط به لباس، این یک ملاک معقوله. گفته می شه که کار زیادی برای درست شدن این ها انجام شده اینها از پنبه طبیعی زیمباوه که با دست چیده شده اند ساخته شده اند و با دست بافته شده اند و ۲۴ بار با دست در رنگ طبیعی آبی فرو رفته اند. اما کسی تعریفی نمی کند.

5:54(خنده)

5:55ممنون.

5:59آرماندو مانی قبلا یک فیلمساز بود که این روغن زیتون را می سازد از زیتونی که بر روی یک تپه در توسکانی می روید. و او کارهای زیادی انجام می دهد تا این روغن زیتون را از نور و اکسیژن محافظت کند. او از بطری های باریک استفاده می کند که شیشه رنگی دارند و روی روغن زیتون را با گاز خنثی پر می کند. و او در واقع - وقتی که یک بسته از آن را تحویل می دهد، به طور مرتب آنالیز ملکولی از آنها می گیرد و بر روی اینترنت می گذارد، بنابر این شما می توانید به شماره شیشه خود نگاه کنید و ببینید فنول ها چقدر زیاد می شوند و می دونین، تازگی آن را اندازه بگیرید. من با این یک آزمون مخفی انجام دادم با ۲۰ نفر و پنج نوع روغن زیتون دیگر. مزه خوبی داشت. مزه جالبی داشت. خیلی سبز بود، خیلی فلفلی بود. اما در آزمون مخفی، آخر شد. روغن زیتونی که اول شد در واقع از بطری روغن زیتون طبیعی ۳۶۵ بود که در کنار اجاق من هوا خورده بود به مدت شش ماه.

6:53(خنده)

7:03خیلی از این قبیل چیز ها از ژاپن می آیند - شما بزودی متوجه می شوید.

7:06من گلف بازی نمی کنم، بنابر این نمی توانم اینها را درعمل امتحان کنم، اما با کسی که صاحب آنها بود مصاحبه کردم. حتی کسانی که فروشنده این راکت ها هستند - به شما خواهند گفت اینها چهار میله محوری دارند که اتلاف سرعت راکت را به حداقل می رساند بنابر این توپ را دور تر می اندازد - اما خواهند گفت، ببینید ، می دونین شما به اندازه ۵۷۰۰۰ دلار از این راکت ها کارایی نخواهید دید. شما پول تجمل را می دهید، اینکه اونها با طلا و پلاتین روکش شدن. کسی که صاحب اونها بود و من با او مصاحبه کردم گفت که خیلی از اونها لذت می بره، پس ...

7:35اوه ، بله ، این یکی رو می شناسین؟ این یک قهوه با آماده سازی بسیار غیر معمول است. لواک یک گربه آسیایی است. این گربه بر روی درختان زندگی می کند، و در شب از درخت پایین می آید و به جستجوی دانه قهوه می رود. و ظاهرا بسیار خوش خوراک و مشکل پسند است، می دونین،تنها به سراغ رسیده ترین دانه های قهوه می رود. و بعد آنزیم گوارشی اون دانه ها را حضم می کنه و کسانی با کار غیرقابل حسادتِ جمع کردن فضلولات گربه ها به جنگل می روند و می دوننین ، محصولات رو جمع می کنند و به قهوه تبدیل می کنند - گرچه شما می توانید اون رو به شکل تبدیل نشده هم خریداری کنید درسته.

8:21بدون ارتباط -

8:23(خنده)

8:25ژاپن کار های دیوانه واری با توالت می کند.

8:28(خنده)

8:35توالتی وجود دارد که یک پخش کننده MP3 دارد. یکی دیگر که عطر پاش دارد. یکی هست که در واقع محتوای کاسه را آنالیز می کند و نتیجه رو با email به دکترتون می فرستد. تقریبا مثل یک مرکز پزشکی خانگیست - و این جهتی است که فناوری توالت ژاپنی در آن به پیش می رود. این یکی اون بوق و کرنا رو نداره اما از لحاظ کارایی از همه اونهای دیگه بهتره - نورست ۶۰۰. و برای اینکه امتحانش کنم - نمی تونستم که وام بگیرم، اما به نمایشگاه سازنده در منهتن، رفتم توتو و انها یک توالت بیرون سالن دارن که می توانید استفاده کنید که من استفاده کردم. کاملا خودکاره - شما به سمتش می روید و نشیمنگاه باز می شه. نشیمنگاه گرم شده. یک آبپاش شما رو تمیز می کند. و با باد شما رو خشک می کند. بلند می شوید، خودش سیفن را می کشد. در بسته می شود، و خودش را می شورد. نه تنها یک قدم فن آوری به جلوست بلکه من باور دارم که قدم کمی فرهنگی به جلو هم هست. منظورم اینه که، بدون دخالت دست، بدون کاغذ توالت. و من می خواهم یکی از اینها رو بگیرم.

9:34(خنده)

9:38این یکی دیگه است که نمی توانستم براش وام بگیرم. تام کروز ظاهرا صاحب این تخت است. یک پلاک کوچک در انتها هست که ، می دوننین هر خریدار نامش رو روی اون حک می شه.

9:50(خنده)

9:56برای امتحان این یکی، سازنده اون به من و همسرم اجازه داد یک شب رو در نمایشگاه منهتن بگزرونیم. نور ها از خیابان می درخشیدن، و ما مجبور بودیم که یک محافظ استخدام کنیم و این جور چیزها. اما با این وجود، ما خواب شبانه بسیار خوبی داشتیم. و شما یک سوم زندگیتون رو روی تختخواب می گذرونین. من فکر نمی کنم این خیلی معامله بدی باشه.

10:12(خنده)

10:13این یکی جالب بود. این سریع ترین اتومبیل در دنیاست که اجازه حرکت در خیابان را دارد و گرانترین اتومبیل تولیدی. من می بایست که بهمراه مراقب شرکت اون رو برونم، یک راننده حرفه ای مسابقات و ما اطراف کوهای بیرون لوس انجلس رانندگی کردیم و پاین آمدیم تا بزرگراه ساحل اقیانوس آرام. و ، می دونین، وقتی پشت یک چراغ قرمز ایستاده بودیم مردم در ماشین های اطراف اشارات محترمانه به ما می کردند. و این واقعا شگفت انگیز بود. یک سواری بسیار نرم. بیشتر اتومبیل هایی که تا بحال روندم اگر به سرعت ۱۳۰ برسن شروع به لرزش می کنن من خط رو در بزرگراه عوض کردم و راننده مراقب گفت می دونی، تو داری ۱۹۵ کیلومتر در ساعت سرعت می ری. و من اصلا تصور نمی کردم که یکی از اون آدمهای نفرت انگیز هستم که گاهی موقع رانندگی می بینید که ویراژ می دن. چونکه انقدر نرم بود. و اگر که من ملیونر بودم یکی می گرفتم.

10:57(خنده)

11:02می خوام یک فیلم کاملا بی ارزش به شما نشون بدم از یکی از تله های فناوری پیشرفته. این تام کروزه که به اولین نمایش « معموریت غیرممکن ۳ » می آید. وقتی تلاش می کنه که در رو باز کنه می توانید اسمش رو بگذارین « معموریت غیر ممکن ۴ ».

11:27یک مورد بود که دست من به آن نمی رسید و آن شراب شوال بلان سال ۱۹۴۷ بود. شوال بلان ۴۷ احتمالا پر داستان ترین شراب قرن بیستم است. و شوال بلان یک نمونه غیر معمول از شراب بوردو ست. با یک درصد قابل توجهی از انگور فران کبرنه و ۱۹۴۷ سال افسانه ای برای شراب بودبخصوص در دامنه سمت راست بوردو. و این دو باهم، سال خوب و آن شرابساز به این کیفیت رسیدند که رفته رفته به شکلی گروه پیروان خودش را ساخت. اما ۶۰ ساله است. و خیلی از آن نمانده. و نمی دانید آنچه که از آن مانده واقعی است - می تواند به عنوان تقلبی ترین شراب دنیا در نظر گرفته بشود. چون خیلی ها می خواهند که یکی از آن را باز کنند هیچ بطری برای یک خبرنگار باقی نمی ماند.

12:09پس، من داشتم از خیال امتحان کردن یکی از آنها می گذشتم . با شرابخانه ها، فروشنده ها، با حراجی ها لاس زدم و دست خالی برگشتم. و بعد از کسی بنام بیپین دسای یک email دریافت کردم. بیپین دسای نظریه پرداز فیزیک در دانشگاه ریورساید کلیفرنیاست که اتفاقا بهترین برگذار کننده مراسم چشیدن شرابهای کمیاب نیز هست. و او گفت، « ما یک چشیدن مزه شراب در راه داریم که و قرار است که شوال بلان ۴۷ را در آن تعارف کنیم » و این یک تیر و دو نشون بود - قرار بود که محصول ۳۰ سال شوال بلان و ۳۰ سال ایکم مقایسه شوند. و این دعوتی بود که شما رد نمی کنید. من رفتم.

12:43سه روز بود و چهار وعده غذا. و برای نهار روز شنبه، ما ۴۷ رو باز کردیم. و می دونین، اون نرمی رایحه اش را داشت٬ و کمی هم بوی روغن کتان می داد. و بعد من چشیدمش می دونین، یک غلظت اقراق آمیز بندری داشت که مشخصه این شرابه - که به شکلی یادآور بندر از بسیاری از جهت هاست. کسانی در میز ما بودند که فکر می کردند که ، می دونین ، خارقالاده است. کسانی هم بودند که کمتر تحت تاثیر قرار گرفته بودند. و من خیلی به نظرم خوب نیومد. و من ذاعقه خودم رو - ذاعقه یک پشتکوهی - نمی دونم بنابر این لزوما به این معنی نیست که حالا برای من تاثیر گذار نبود، اما من تنها کسی نبودم که این واکنش رو داشت. و فقط هم برای اون شراب نبود. همه شرابهایی که در این مراسم چشیدن تعارف شد اگر در یک مهمانی شبانه تعارف شده بود، می توانست ، می دونین تجربه شراب برای تمام عمرم باشد و خاطره ای بیاد ماندنی. اما نوشیدن ۶۰ شراب ناب در طول سه روز همه اونها با هم قاطی شدند و تبدیل به یک تجربه کسالت آور شد.

13:44و می خواهم که صحبتم رو با یک مطالعه جالب تمام کنم که در اوایل امسال توسط محققین در استندفورد و کلتک انجام شده. و آنها یک نوع شراب را در ظروفی با بر چسب قیمت های متفاوت ریختند. تعداد زیادی از مردم ، می دونین گفتند که گرانترین شراب رو بیشتر از بقیه دوست داشتند -همه یک شراب بودند ، اما انها فکر می کردند که متفاوته اون که گرانتر بوده. اما چیزی که قابل انتظار نبوده این است که محققین تصویر برداری MRI در هنگام نوشیدن شراب از آن افراد می کردند و نه تنها آنها می گفتند که از آن که برچسب قیمت بالا تری داشته بیشتر لذت برده اند - مغز آنها هم در واقع تجربه لذت بیشتری را ثبت کرده از همان شراب وقتی که برچسب قیمت بالاتری داشته.