[A95] چگونه نوآوری‌های معماری از مرزها عبور می‌کنند (تدی کروز) با زیرنویس پارسی

چندانکه شهرهای جهان تحت رشد انفجاری هستند، نابرابری اقتصادی نیز تشدید می‌شود. محله های ثروتمند و فقیر نشین در کنار یکدیگر رشد می کنند، فاصله طبقاتی بین آنها را گسترش می‌یابد. در این بحث روشنگرانه، معمار تدی کروز از ما می خواهد که در توسعه شهری از پایین به بالا تجدید نظر کنیم. او درسهایی از محله های فقیرنشین تیجوانا مطرح می‌کند، کروز به بررسی هوش خلاق ساکنان شهرهای فقیرنشین می‌پردازد و چشم انداز تازه‌ای در مورد آنچه که ما می توانیم از مکان‌های که در آنها کمبود منابع هست یاد بگیرند ارائه می‌دهد.

اینجا ببینید  (توجه :  در گزینه Subtitle   واقع در زیر فیلم ، زیرنویس  Persian  را انتخاب کنید )

رشد بی رویه شهرها درسال های آخر توسعه اقتصادی باعث شد حاشیه نشینی به شدت افزایش یابد که خود باعث گسترش زاغه نشینی در بخش های زیادی از جهان شد. این دوقطبی شدن حاصل از محاصره مناطق ثروتمند توسط بخش های فقیر نشین و تضاد طبقاتی به وجود آمده از آن در قلب بحران شهری امروزه است اما امشب میخواهم با این فرضیه شروع کنم که این بحران شهری تنها اقتصادی یا محیطی نیست بلکه اختصاصا یک بحران فرهنگی است بحران سازمان هایی که نمیتوانند درک کنند... روش های رشد ما احمقانه است و نمیتوانند ولع به نفت، توسعه خودخواهانه شهری که که مصرف گرایی را ازجنوب کالیفرنیا تا نیویورک ودبی نهادینه کرده است، به چالش بکشد بنابراین من میخواهم یک بازتاب را با شما مطرح کنم امروزه آینده شهرها کمتر به ساختمان سازی بستگی دارد و درواقع بیشتر به سازمان دهی ریشه ای نسبت های طبقاتی جامعه بستگی داردبهترین ایده برای شکل دهی به شهرها در اینده... از مناطق ثروتمند و پر امکانت نشات نمیگیرد بلکه ازبخش های محروم و درگیر(با کمبود امکانات) ناشی میشود از جاهایی که یک نگرش از روی اجبار میتواند الهام بخش ما در بازنگری درباره گسترش شهری امروزه باشد اجازه بدهید منظورم را با فهماندن و مطرح کردن بخش های دارای تضاد بیان کنم به عنوان یک خلاقیت نامحسوس،به طور خلاصه بخش بندری تیجوانا-ساندیگو را معرفی میکنم که آزمایشگاه من برای بازنگری در مورد فعالیتم به عنوان معمار بوده است این دیوار است،دیوار مرزی که ساندیگو را از تیجواناو آمریکای لاتین را از ایالات متحده جدا میکند یک علامت فیزیکی از سیاست های برنامه ریزی انحصاری که باعث جدایی جوامع و قلمروهای قدرت و منابع در سراسر جهان شده است در این منطقه مرزی ما تعدادی از ثروتمندترین املاک را یافتیم همانطور که من یک بار یکی از آنها را در کناره های ساندیگو دیدم که حداکثر ۲۰ دقیقه از فقیرترین قسمت آمریکای لاتین فاصله داشت و در حالیکه این دو شهر جمعیت یکسانی دارندساندیگو ۶ برابر بیشتر در دهه های اخیر رشد کرده است که خیلی سریع ما را با تنش ها و درگیریها بین پراکندگی و تراکم(بین دو نوع بافت شهری متفاوت) مواجه میکند که(این تنش ها و درگیری ها) قسمت اصلی بحث امروز درباره بقای جامعه است بنابراین من در سال های اخیر این را مطرح کرده ام که در حقیقت زاغه های تیجوانا میتواند چیزهای زیادی به بافت شهری پراکنده ساندیگو یاد بدهد. هنگامیکه بحث اجتماعی-اقتصادی بقا مطرح میشود که ما باید توجه کنیم و چیزهای زیادی از اجتماع های مهاجر در هردو طرف این دیوار مرزی یاد بگیریم به این منظور که میتوانیم فرایندهای نامرسوم گسترش شهری آن ها را ترجمه کنیم. منظور من از نامرسوم در این مورد چیست؟ من درواقع فقط در مورد چکیده ای از اعمال اجتماعی در جهت سازگاری صحبت میکنم که تعداد زیادی از این اجتماع های مهاجر را قادر میسازد تا بسیاری از دستورالعمل های تحمیل شده سیاسی و اقتصادی شهری را دور بزنند. من درباره هوش خلاقانه از (سطح) پایین (جامعه) به بالا حرف میزنم، که هم در زاغه های تیجوانا که در حقیقت (خانه های) خود را از ضایعات ساندیگو ساخته اند دیده میشود، و هم در محله های مهاجر در جنوب کالیفرنیا که در دهه های اخیر اقدام به بازسازی منازل خود با توجه به فاصله طبقاتی کرده اند دیده میشود که در دهه های اخیر اقدام به بازسازی منازل خود با توجه به فاصله طبقاتی کرده اند دیده میشود بنابراین به عنوان یک هنرمند علاقمند بودم تا مشاهداتم را از جریان های جابجایی بین دو بندر ثبت کنم: تا مشاهداتم را از جریان های جابجایی بین دو بندر ثبت کنم: تا مشاهداتم را از جریان های جابجایی بین دو بندر ثبت کنم: در یک سو از جنوب به شمال جریان مهاجران به ایالات متحده وجود دارد، در یک سو از جنوب به شمال جریان مهاجران به ایالات متحده وجود دارد، و در دیگرسو از شمال به جنوب،از جنوب کالیفرنیا به تیجوانا، جریانی از ضایعات وجود دارد. و در دیگرسو از شمال به جنوب،از جنوب کالیفرنیا به تیجوانا، جریانی از ضایعات وجود دارد.دارم به بازیابی این خانه های ییلاقی قدیمی بعد از جنگ اشاره میکنم که دارم به بازیابی این خانه های ییلاقی قدیمی بعد از جنگ اشاره میکنم کهپیمانکار های مکزیکی به بندر می آورند در حالیکه توسعه دهندگان آمریکایی آن ها را جهت ساخت خانه های تجملی تر کنار میگذارند. در حالیکه توسعه دهندگان آمریکایی آن ها را جهت ساخت خانه های تجملی تر کنار میگذارند. در حالیکه توسعه دهندگان آمریکایی آن ها را جهت ساخت خانه های تجملی تر کنار میگذارند. بنابراین این ها خانه هایی هستند که منتظر انتقال به آنسوی مرز هستند اینجا نه تنها آدم ها از مرز عبور میکنند بلکه همه قطعات یک شهر به شهر دیگر منتقل میشود و هنگامیکه این خانه ها روی این قاب های استیلی قرار گرفتند، آنها از طبقه اول به دوم میروند و از اینکه با یک حرکت ساده خانه بزگتری بدست آورده اند احساس رضایت میکنند. آنها از طبقه اول به دوم میروند و از اینکه با یک حرکت ساده خانه بزگتری بدست آورده اند احساس رضایت میکنند.‍ آنها از طبقه اول به دوم میروند و از اینکه با یک حرکت ساده خانه بزگتری بدست آورده اند احساس رضایت میکنند. این طبقه ساختن و مقرون به صرفه کردن بسیار جالب و قابل توجه است این طبقه ساختن و مقرون به صرفه کردن بسیار جالب و قابل توجه است اما نه فقط درمورد خانه ها بلکه در مورد ضایعات کوچک که از ساندیگو به تیجوانا میروند نیز اینچنین است اما نه فقط درمورد خانه ها بلکه در مورد ضایعات کوچک که از ساندیگو به تیجوانا میروند نیز اینچنین است احتمالا بسیاری از شما تایرهای لاستیکی را که به عنوان دیوار در زاغه ها استفاده میشود را دیده اید احتمالا بسیاری از شما تایرهای لاستیکی را که به عنوان دیوار در زاغه ها استفاده میشود را دیده اید اما ببینید مردم اینجا در شرایط سخت اجتماعی-اقتصادی چه کرده اند اما ببینید مردم اینجا در شرایط سخت اجتماعی-اقتصادی چه کرده اند آنها فهمیده اند که چگونه تایر را لخت کنند چگونه آنها را به یکدیگر وصل کنند تا یک دیوار کارآمد تر بسازند. یا درهای گاراژی که از ساندیگو با کامیون آورده میشوند یا درهای گاراژی که از ساندیگو با کامیون آورده میشوند تا پوسته ای برای خانه های محروم در بسیاری از زاغه ها در کناره های تیجوانا شود تا پوسته ای برای خانه های محروم در بسیاری از زاغه ها در کناره های تیجوانا شود تا پوسته ای برای خانه های محروم در بسیاری از زاغه ها در کناره های تیجوانا شود تا الان به عنوان یک معمار این هوش خلاق چیز خیلی جالبی برای مشاهده است، این هوش خلاق چیز خیلی جالبی برای مشاهده است البته من سعی میکنم خودم را کنترل کنم و قصد ندارم فقر را زیبا جلوه بدهم البته من سعی میکنم خودم را کنترل کنم و قصد ندارم فقر را زیبا جلوه بدهم بلکه فقط میخواهم مطرح کنم که این شهرنشینی غیر مرسوم تنها تصویری از تزلزل نیست آنچه مهم است این است که در حقیقت یک سری فرایندهای سیاسی و اقتصادی-اجتماعی وجود دارد که ما میتوانیم به عنوان هنرمند آن را ترجمه کنیم، که این همان توسعه شهری است که از پایین جامعه به بالا عمل میکند. که این همان توسعه شهری است که از پایین جامعه به بالا عمل میکند. بنابراین اینجا ساختمان ها فقط از نظر ظاهر مهم نیستند، بنابراین اینجا ساختمان ها فقط از نظر ظاهر مهم نیستند، بلکه،در حقیقت،عملکرد آن ها مهم است. عملکرد حقیقی آن ها هنگام دگرگونی با گذشت زمان مشخص میشود و همچنین این عملکرد به میزان فضا و امکانات بستگی دارد و همچنین این عملکرد به میزان فضا و امکانات بستگی دارد